kendine yolculuk

sesin içindeki ses "ses, ses../ sadece ses../ berrak suyun akmayı isteyen sesi../ toprağın dişiliğine dökülüşünün sesi ışığın../ döllenmiş manânın sesi../ ve yayılma sesi aşkın müşterek zihninin/ ses/ ses/ yalnız, ses kalır…" demişti İranlı şair furuğ ferruhzad, “bâki kalan ses”i anlattığı şiirinde. tamamını okumak için tıklayın	aklın çekirdeğine ulaşmak aklın çekirdeğine ulaşmak belki de onu bir an durdurmak demek. durdurabilmek. zihnin bizi değil bizim zihni ele geçirip durdurabilme yetisi kazanmamız. bu kısa sureli olabilir. ama işte o kısa sureli teslim olunan yer kendi doğamız... tamamını okumak için tıklayın	kadın bedeninin tanımlanması aynı cümlelerle yineleyip durmakla bir şey çözülmeyecek.. tarih üzerinden bakmadan, biyolojik temel oluşum hâllerimiz üzerinden bakmadan, mitolojilerdeki arketiplerle anlam içeriklerinin nasıl tek tek örüldüğüne bakmadan ve egemenler tarafından dillere sözcük anlamlarının tamamını okumak için tıklayın
şiddeti içsellestirme riski bu yazıda sözünü edeceğim sinema filmi hayli zaman önce çekilmişti ancak benim izleme fırsatım yeni oldu. sinemalarda oynadığı tarihlerde ilgimi çekmemişti. sinsi bir şekilde büyümekte olan bir tehlikenin işaretçisi gibi algılamasaydım filmi “hiç seyretmeseymişim” deyip geçebilirdim de. tamamını okumak için tıklayın	birlikte öğrenmek biz dünyanın efendisi değiliz. onun bir parçasıyız. ve onunla bütünleşebildiğimiz ölçüde bulacağız aslında kendimizi de. katman katman oluşan taşlara bakın... milyonlarca yılın hikâyesini anlatır size... kafanızı kaldırın gökyüzüne bakın... müthiş bir evrenin hikâyesini anlatır... tamamını okumak için tıklayın	hazla seyretmenin korkunç cazibesi değişmek dönüşmek. tek taraflı değil elbette, karşılıklı olarak birbirini dönüştürmek… ama birbirinin kaygısını, korkusunu, öğretisini, en kötüsü de öğrenilmiş çaresizliğini aynen almadan. içindeki cevheri işlemesi için göz kırpacak kadar ince dokunuşlar… tamamını okumak için tıklayın
sözcüklerin gücü adına sözcüklerin gerçekten büyük bir algı yönlendirmesi var. kelimeler bizim ağzımızdan çıkarken bile onları biz söylüyoruz ve sonradan yine kendimiz onların etkisinde kalıyoruz, ne garip değil mi? istiyorum ki sözcüklerin gücünü bihakkın anlayalım… tamamını okumak için tıklayın	yaşamı yeşertmek için bir tohum bireyin öncelikle kendi sürecini tamamlayıp doğasını tanımasının ne kadar elzem olduğuna dikkat çektiriyor david deida. bir sorum var öncelikle. hepimize derin bir sorum var. kadın teması ile ilgili, kadınların kendi gücünü keşfetmesi ve bu keşfin dünyayı nasıl derinden değiştirebilme gücü olduğunu tema eden sayfalara.... tamamını okumak için tıklayın	bilmeyi aramanın gücü adına... bilginin yaşama ve insan doğasına uygunluğuna bakmalı altını çiziyorum; anahtar arıyorsak… bilmenin ve öğrenmenin önünde öyle büyük engeller var ki. sistem tarafından ele geçirilmiş olmasını kastediyorum tüm bilme biçimlerinin ama bildiğimizden daha da fazla bence bilmediklerimizi bilmeyiş şeklimiz.. tamamını okumak için tıklayın
isyanın bittiği yer asileşmek bir dönem sürüyormuş. sonrasında şöyle bir şey oluyor. süreç kendisini tamamladığında; kurban olma rolüne isyan etmekten çıkıyor insan en önce. bir sonrasında ise bu kez kurban olmama rolünden de sıyrılınca savunmalardan da saldırılardan da özgürleşivermek geliyor… tamamını okumak için tıklayın	sitem tehditi altında nasıl kendim olurum derdini söylemeyen derman bulamaz, derler. bir ucundan başlayım anlatmaya: tanışıyor olmak seviyor ve seviliyor olmak dili sitem üzerinden kurmaya, bir diğerini anlamamaya yol açmamalı. tam da tersi anlamaya yol açmalı ama herkes tek tek kendisinin biraz daha özel olduğu üzerinden kurguluyor yakınlığı... tamamını okumak için tıklayın	doğanın bir parçasıyız, farkında olmasak da... doğanın sabrı vardır dedi kardeşim; bir tomurcuk aylarca açmayı bekleyebilir; canı sıkılmaz, daralmaz içi. yola çıkmıştım ama beklemek mi zorundayım şimdi diye söylenmez beni kandırdı bu havalar erkenden tomura durdum bak diye güller ağlanmaz. tamamını okumak için tıklayın
tomurcuğun hevesi "Bak yine uyandın. Nefes alıyor, hayata dokunuyorsun... Hadi ona güzel bir şeyler söyle Her şey sende başlar, sende biter... Eğer gittiğin yerlerde seni çok sevmezlerse, tamamını okumak için tıklayın	korkunun ecele faydası var bazen kendimize artık korkmayacağım deriz ya, peki fark ettiniz mi ne zaman deriz. bizi korkutma olasılığı olduğunu algıladığımız tehlike durumlarında. sıklıkla korkmuyorum diyorsak ya da korkmayacağım.. pat diye söylemek istemezdim böyle ama söylemeliyim; dip bir korkunun içinde yaşıyoruz demektir.. tamamını okumak için tıklayın	sevgi alarm kapısı içimizdeki duyulamayan çocuk küser, içine kapanır, öyle bir kapanır ki kendimizi onun öfkesinde buluruz, onu yargılamayın, sevin. rahatlasın güvensin açabilsin kendini, açabildikçe öfkesi dinsin, baskasından beklemeyin siz sevin, ihtiyacı olan sizin sevginiz. tamamını okumak için tıklayın
kalbimiz hep o çocuğunki içimizdeki çocuk hep bizimleymiş aslında. konu, onun sesini duyabilmek meselesi. duyulamayan çocuk o karanlık odada unutuldukça hırçınlaşıyor, hayatı dar ediyor yetişkin halimize. tamamını okumak için tıklayın	beni bozar kurallar beni bozar kurallar. bunu fark ettiğimden beri ben de onları bozuyorum, emin olun bana hiç kızmıyorlar oh be nihayet bizimle de oynayacak birisi geldi deyip sevindiler bile hatta, ah ne güldük birlikte. tamamını okumak için tıklayın	sansur utancı "sansür utancı sürekli kılar ve bu da cehaleti artırır. cehaletse değişimi engeller, yani vücudun dilinden utanmak tehlikeli bir iştir.." bu cümleler masters of sex dizisinden. dr masters virginia ile birlikte yıllarca yürüttükleri cinsel araştırmayı tanıttıkları bir tv programında söylüyor bu cümleleri. tamamını okumak için tıklayın
kendine sadık olmak “Seni sevmeye hazır olmayan insanları serbest bırak. Bu hayatında yapacağın en zor şey. Seni sevmeye hazır olmayanlara sevgini vermeyi bırak. Değişmek istemeyen insanlarla zor sohbetler yapmayı bırak. tamamını okumak için tıklayın	kırılma noktası yıllardır deli gibi savunduğum bir şey tam ortasından çatlıyor bugün ve nerdeyse tam tersine dönüyor. protesto ise bir şey protesto olduğu belli olmalı, sevmekse sevdiği, yermekse yerdiği net olmalı, kaçası geliyorsa kaçtığı, sıçası geliyorsa sıçtığı. tamamını okumak için tıklayın	içimizdeki yükleri atmak evimdeki eskileri atıyorum bugünlerde bol bol. öyle böyle değil attıklarım. resmen her şeyi azaltıyorum. ben bile inanamıyorum vazgeçtiklerime... hayata atılmış çentikler de çıkıyor karşıma yer yer … meselâ şu cümleyi bir deftere not almışım. başka da not yok defterde: "insanlara ağır gelen gerçeklerdir; sırlar değil... tamamını okumak için tıklayın
sessizliğin içindeki ikinci kapı 1952 'de john cage 4 dakika 33 saniye süren bir senfoni bestelemiş... izleyicilerin karşısına çıkmış selamını vermiş ve üç bölüm halinde sunacağı senfonisini icra etmek için oturmuş piyanonun başına. 4 dakika 33 saniye sürecek sessizlik senfonisini insanlara ulaştırmış. tamamını okumak için tıklayın	gözler kalbin aynasıdır derler; vallahi doğru bu günlerde gözler var merceğimde.. nereye nasıl bakıyorlar..zaman içinde nasıl bir değişim geçirmiş bakışlarımız. bazı bakışlar yüzümüzden giderken bazı bakışlar nasıl gelmiş yerleşmiş. gidenler hangisi gelenler hangisi. bunlara bakıyorum. tamamını okumak için tıklayın	sevmeler biçim biçim bir arkadaşım hepimizin bir sevme biçimi vardır, dediğinde çok şaşırmıştım. ben sanıyordum ki sevmek bir çeşittir. tek bir çeşit. sonra da "bazı sevme biçimleri sıkıntılıdır" demişti al bir cümle daha .. uzun süre aklımı kurcalamıştı bu cümle.. tamamını okumak için tıklayın
gözleri tüten taze söğüt dalı olmak gözleri gülen kadınlar görmek, kadınlardan birisi insanın kendisi bile olsa iyi geliyor. hatta bu belki de özellikle iyi bir şeydir... insanın kendi gülen gözleri olduğu fotoğraflara bakmak.. gözleri gülen kadınlar görmek, kadınlardan birisi insanın kendisi bile olsa iyi geliyor. hatta bu belki de özellikle iyi bir şeydir... insanın kendi gülen gözleri olduğu fotoğraflara bakmak.. tamamını okumak için tıklayın	sevilme kıskacı "seni seviyorum" cümlesine de bakalım yeri gelmişken… bu cümle de bir anlamda sıklıkla söyleniyorsa beni sev demek olabilir dipten bir yerden... müthiş bir ihtiyaçlılığa işaret ediyor olabilir bu cümle. o sebeple cümleleri incelerken aslen onun hangi frekans ve biçimde söylendiğine bakmak gerekir. tamamını okumak için tıklayın	gölgesiyle öpüşmek bu tanım nasıl hoşuma gitti. nasıl yetkin ifade edilmiş bir kadın cümlesi bu... kadınların sıklıkla kendilerini buldukları aralık... içlerinden gelen şeffaf oluş duygularıyla bağlantılı oluş cesareti sonrası darbelere daha da açık hâle gelişinin ifadesi.. "Bana iyi geliyorsun" gelmiş geçmiş en bencil, en kandırıkçı, en tüketici, en sömürücü cümle... tamamını okumak için tıklayın
beni hayatta tutan egomu seveyim;-) ego kötü bir şey değildir en temel dürtümüz yani hayatta kalma dürtümüzle ilgilidir ve gereklidir hayatın içinde sorun olan şişik ego fazla ego vb durumlar. yani gelişimde bir sorun ya da bir başka tabirle bir travma ile yolun bir yerinde tıkanmışlık varsa ve o yolun devamında temizlenemezse bu yaşam pratiğinde bir davranış bozukluğu olarak belirir. tamamını okumak için tıklayın	mayamı bozdurmam.. bu oyunu bozarım. evet bugünkü yazımın konusu bu. ben içimdekini yazarım. lafı eğip bükemem.. 'Spinoza'un şu sözleri ne kadar güzel açıklıyor bugünkü insan hallerimizi.... "İnsanlar, bize zarar verdikleri için değil; yaptıkları haksızlıklarla ruhumuzun ışığını söndürüp içimizdeki kötülüğün başkaldırmasına sebep oldukları için korkunçlar." tamamını okumak için tıklayın	içimizdeki gölge ile barışmak; mayayı bozdurmadan... geçen hafta eczanede başıma gelen bir olayla baya bir dalgalanmış ve sizinle paylaşmıştım.. bu bir haftada neler oldu neler öğrendim.. sevgili arkadaşım bedirhan demir ile doğal bir sohbet içinde çıktı ortaya. buyrun hep birlikte okuyalım. önce söz bedirhan'da.... tamamını okumak için tıklayın
kıvamlı deniz rüyalarımda yıllardır bir deniz görüyorum. ikinci kat olan bir evden bu denize bakıyorum hep. balçık gibi. derin, kıvamlı, ürkünç ama bana hep çok güzel gelen. ve bazen (artık son zamanlarda) aaaa rüyalarımda gördüğüm deniz, rüya değilmiş, meğer gerçekmiş bile dediğim oluyor. tamamını okumak için tıklayın	devin çınar’ın hikayesi derler ya bir derdim var tutamam içimde. o hesap ben de akıp gidicem size. kendisi de anlatır bir gün belki hikayesini en birinci ağızdan. ama ben şimdi oğlumun hikâyesini anlatmak istiyorum size. tamamını okumak için tıklayın	çok teşekkür ederim. evet arkadaşlar nihayet yazdım. nihayet çıkardım içimden yıllar sonra.. canan ve mehtap. iki can arkadaşım çok yanımdaydılar bu süreçlerde.. kardeşlerim zaten.. ve sevgili çakıllar.. tiyatro grup arkadaşlarım… tamamını okumak için tıklayın
yoldayız şimdi görüyorum ki, kimse kimseye bir şey yaşatmıyormuş; insanın kendine yaşattığı yanında. her birimiz kendi hikayelerimizi yaşıyoruz aslında. kendi payımıza düşeni. payına düşenlerle birlikte. belki hepsi bu kadar. kendi hikayelerimizi örüyoruz avuçlarımızda. tamamını okumak için tıklayın	teşekkürler kime gidecek bir de hayat bana şunu öğretti. ki oğlumla hikayemizi okumuşsunuzdur ne zaman bir arkadaşıyla ilgili bir şey diyecek olsa ki demezdi pek,, biz onunla değil diğer çocukla empati kurduk ve onu anlatmaya çalıştık oğlumuza. tamamını okumak için tıklayın	baba da anne kadar önemli bir kaç gün önce oğlumun hikayesini yazdım ya. o nedenle de içim dışım onunla dolu günlerdir.. ben günlerdir o hikâyede yaşıyorum. • • ve anlıyorum ki; biz ebeveynler değişmeden ( gelişmeden, kendi hikayemize, kendi yolculuğumuza sahip çıkmadan ) çocuklarımız gereken tamamlanmayı yaşayamıyor bir türlü..ne kadar acı. tamamını okumak için tıklayın
kimlik rollerimiz konusunda ne kadar farkındayız günlerdir ebeveynlik rolü, yetişkinlik çocukluk üzerine düşünüp hissedip duruyorum.. biliyorsunuz. aklıma bu sabah geldi. oğlumuzdan öğreniyoruz madem bize 4 yıl önce anlatmış bu halleri.. oturup kaç bir kere izledik. ben çok izledim ara ara. ama ne kadar anladım ayrı mesele.. tamamını okumak için tıklayın	el emeği armağanlar kadınların içlerinde renkli ve yaşamı dönüştürebilecek güçte bir dünya var… yaşamı yeniden doğurtacak bir dünya. ince ince tasnifleyecek, düzenleyecek, üretecek ve güç verecek bir rahim. yaptığımız incik boncuklar bunun sadece simgeleri gibi düşünün. tamamını okumak için tıklayın	mor ve ötesi az önce sevgili adminim kerim ile konuşuyorduk. dedim bu çektiğin fotoğrafımı koyar mısın web sitemin ana sayfasına. o zaman belki dört yüz kareden de çok fotoğrafımı çekmişti kerim. özel bir sergiye hazırlanıyorduk. bu fotoğraf sergide yer almadı ama benim favorimdi resmen.. tamamını okumak için tıklayın
kendini seçmek yıllar yılı kendime şair demeye, yazar demeye utandım. bize böyle öğrettiler.. iyi bir eczacıyım ben. çünkü iyi bir eczacı olmak için çok uğraştım.. ama eczacılıkta özelim demeye utandım hep yakın zamana kadar.. bir tek maddenin oranı gece yarısı uykumu böler; gündüz yaptığım bir formülde geçen. . tamamını okumak için tıklayın	içimizde kurt besliyoruz sevgili yazar arkadaşım esra kahraman ile konuşuyorduk bi gün. içindeki göz kendisine has bakan güzel torunu ela'dan söz ettik bolca. ve nasıl güzel bir şey gönderdi. elâ'nın gökkuşağı çizimi gözü kıpırtılı bir sabahıma düştü resmen desem yeri. elânın çizdiği resim bende kalsın gökkuşağının çocuk imgesindeki duruşu resmen çocuk aynur'u çağırdı sanki, dilim durur mu söyledim de esra'ya aynen içimden geçenleri.. tamamını okumak için tıklayın	içimizde boşluk mu var yoksa içimdeki boşluklarla nasıl baş edebilirim kendimi o boşluklarda nasıl yeniden yaratabilir, yarattığım o yerde nasıl yeniden üretebilirim… bu sorularla cebelleşmek, biraz o boşluğun tam da dibine düşmeyi sağlıyor. iyice bir acıyor canınız, her bir hücrede atomlarımızın içindeki boşlukları düşününce ki ayla güneş arası gibi mesafelere denk düştüğünü söylüyor bilimciler. tamamını okumak için tıklayın
aa ne ayıp; tuvaletteyiz hoşumuza gitmeyen hâllerimiz. tuvaletimiz, o kırmızı reglimiz... karnımızdan çıkan istemsiz gürültü, kıçımızınkini şimdilik hiç söylemeyim, henüz yazının çok başındayız. halı altına süpürdüklerimiz deyim şimdi kibarca.... oyy tabii ki korkularımız en çok. tabii ki hepsinin en temeli korkular bunlar. insan merak ediyor; hep mi bize aittiler, sonradan mı ruhumuza aşıladılar... tamamını okumak için tıklayın	mektupların içinde "kapağı açılmayan kitaplar unutulmuş aşklar gibidir kitaplardan söz edelim ve onların gizli kalmış sessiz tatlarından" (ahmet telli) tamamını okumak için tıklayın	içimden sökün eden kelimeler bugün kelimelerin gücünü konuşalım. demiş sevgili şair doktorum emine sümeyye ünal. “suyun gizli mesajı “ diye başlamış söze.... önce yazısını aynen alayım, sonra kulağınıza emanet edeceğim bir sırrım var. tamamını okumak için tıklayın
öyle demeyin çok önemlüüüü... edebiyattaki bu önemlidir, şu önemlidir faşizmini çok sinir bozucu buluyorum. onların önemlilerini kabul edip kendi önemlinizi saklamanız gerekiyor gibi bir baskı ortamı var resmen alttan alta. edebiyat çevresine ilk girdiğimde çok aydın bir kitle bulacağımı sanmıştım ama hepsi de bende çeşitli travmalara sebep oldular.. tamamını okumak için tıklayın	ruhum bir deli fişek "senin ruhun debisi yüksek bir nehir. bir yer gelir şelaleye dönüşürsün" demiş canım nilgün aras. suyun o şelaleye dönüşmesine galiba bi tık kaldı sadece. şiirden girelim peki şimdi. o pek kutsal şiirden. o da nasibini alsın garibim. şairimsiler pek bi önemser şiir kavramını. tamamını okumak için tıklayın	gözünü açan maymun incitmekten korktuğum insanlar vardı benim hayatımda. sevdiğim için onları kıymet verdiğim için.. ama beni hoyratça inciten insanlar yeri geldiğinde.. ve ben onlara her incindiğimi söylediğimde incindiğimi söylediğim için benden kat kat çok incinen insanlar tamamını okumak için tıklayın
kıymetli bir şeffaflık tarkan instagram sayfasında bir paylaşım yapmış. onun o samimi içten halini çok seviyorum. şeffaflığını.. içi dışı birliğini... ben de bir yorum yaptım kendimi tutamayıp.. buyrun, önce tarkan'ın paylaşımı: "Bir “iyi geceler” tbt’si de iyi gider şimdi dedim tamamını okumak için tıklayın	yerimin yatağı’nda bir kavşak günü goethe “demiş ki isteklerimiz içimizde yatan yeteneklerin habercileridir.” mükemmelmiş bu cümle, müthiş de uyandırıcı. ama içinde bir söz var ki dikkatimi çekti. içte beliren o kaynağa “yetenek” demiş. bakın, bu yetenek” sözü çok tehlikeli. yeteneğim yok ki der bir köşede durmayı sağlattırır insana. sen durmazsan bu sözü söyler durdururlar insanı. tamamını okumak için tıklayın	gül kokmak “gül kokuyorsun bir de amansız, acımasız kokuyorsun gittikçe daha keskin kokuyorsun daha yoğun dayanılmaz bir şey oluyorsun hırçın hırçın, pembe pembe öfkeli öfkeli tamamını okumak için tıklayın

kendine yolculuk yazılarının devamı için tıklayınız