hayatın içinden 2 | aynur uluç

canımızın suyu gibi ağaçlar canımızdır; ait olduğumuz kocaman evrenin onlar bir parçası, bizler birer parçasıyız. tıpkı bulutlar yıldızlar güneş ve toprak gibi, hava gibi, su gibi... balıklar gibi, ahtapotlar yengeçler gibi sularda yüzen. erimekte olan buzullar, erimekte ve kaybolmakta olan duygularımız gibi bizimler. yeşermekte olan duygularımız gibi de öte yandan. aşk gibi sevda gibi... tamamını okumak için tıklayın	kıymetli hocamız kasım cemal güven'i uğurlamak bazı insanlar vardır sanki hep yaşadılar ve hiç ölmezler gibi bir hissiniz olur onlara, dünyada varlıkları dünya ötesidir sanki; kasım cemal güven. bu isim sanıyorum sadece benim için değil ona yaşamında dokunmuş ne çok eczacılık fakültesi öğrencisi için de böyledir. inanamamak oldu ilk tepkim o yüzden ilk olarak vefatını duyduğumda, sonrasında bir kedere evrildi duygum. tamamını okumak için tıklayın	işleyen bilgi ışıldar tıp ne kadar çare, ne kadar farklı yöntemler geçerli gibi bir forumu izliyorum bir kaç gündür. aile dizilimi, access bars, nöroformat gibi gibi konular.. iyi oluyor bilgileniyorum farklı bakış açılarını izledikçe zenginleşiyorum. işinin ehli olmak... ısrarla altı çizilmesi gereken nokta bu bence. tamamını okumak için tıklayın
şükürler olsun ayvalık'ta kaldığım otelde denizi seyretmeye doydum mu... hayır. ama odamdam da kolay kolay çıkmadım. ve her fırsatta sulara baktım. şükrettim bolca. kendimle arkadaşlık imkânını verdiği için bayrama, sulara ve gökyüzüne şükrettim. bu dingin günleri kendime hediye etmemi sağlayan kardeşime şükrettim. beni "hadi aynur abla git biraz dinlen" diyerek gönüllerinden gelerek yolcu eden, gözümü bir an bile arkada bırakmayan eczane ekibime tamamını okumak için tıklayın	pınar'ın nanagası... bu özel kadını dün tanıdım. canım arkadaşım pınar'ın sayfasındaki kısa ama kocaman bir kuyu gibi derin paylaşımından tanıdım. iki paragraflık yazı yazmıştı, göğsüme doldu. o kadar uzun baktım ki fotoğraftaki yüze. anladım pınarın yazıya düşen sesinin tonundan. boğazımdaki yumrudan anladım ki son gününde tanışmıştım onunla. tamamını okumak için tıklayın	hayatın hediyeleri insanın düşünülmesi, kıymet görmesi, sevildiğini hissetmesi kadar hiç bir ilaç şifa veremez. , bir an soframa baktım; masadaki her objeyi birisi beni düşünerek vermiş bana. öyle doğum günü hediyesi filan da değil yani. bildiğin hayat içindeki düşünme. börek çiçek ve salata tabağındaki deniz tüzün bahçesinden toplanmış marullar dün gece eve geç saatte ancak geldiğimde ve bu sabah halsizken karnımı doyurdu, ruhumu doyurdu. tamamını okumak için tıklayın
çarpıcı seri anlar insanın düşünülmesi, kıymet görmesi, sevildiğini çarpıcı seri anlarmetroları sevmem, buz gibi omuzlarıma esişi klimanın, genelde birbirine yaklaşık düzen gitmek, ve en beteri de genelde rahatsız edici bir koku olur. o kokuyu şimdilerde pek duymuyorum ama yine de sevmiyorum, bir yerden bir yere gidişte müthiş bir serilik yarattıkları da kesin metronun. bugün farklı bir hatta metroya bindim; tamamını okumak için tıklayın	insan sadece insana küsmüyormuş İnsan sadece insana küsmüyormuş; bunu anladım bu hafta. 9 yıl en yakın dostumken bir gün hatırlamadığım bir sebepten küsüvermişim uduma. Küstüğüm sadece udum değil, içimden dışa çıkmak isteyen şarkılarmış da. Hani belki duyduğumuz şarkıların karışımı ya da hissettiğimiz duyguların sese dönüşmüş halleri; tamamını okumak için tıklayın	pandoranın kutusu açıldı bi kere pandoranın kutusu açıldı bi kere; iyi de çıkar içinden kötü de. artık kim ne yaptıysa.. bugünlerde iyi değilim. doğru... ve dostlarım hep hissettirdi varlığını yanımda.. arayıp ne oldu aynur diye beni arayıp yeniden anlatırken üzerek değil.. burdayım diyerek.. tamamını okumak için tıklayın
kümes maceralarım minnok tavuğun evine ziyarete gitmiştim Sadece minnok değil bütün tavuklar ve horozlar çok iyi karşıladı yalan yok, kümese girerken bir heyecan yaptılar ama sonra çok güzel misafir ettiler. tamamını okumak için tıklayın	sevmek, kendisini özgürleştirebilince sevmektir evet, böyle demiştik bir sohbetimizde canım mehtap'la... şimdi size sevmeklerden, birbirine değmeklerden söz edeceğim biraz; ama önce bir çıtlatayım, fotoğrafı tıklayıp geçmeyin hemen ve sen ne diyorsun nasıl geçmeyelim bu ne uzun yazı bunu kim okur deyip somurtmayın da hemen öyle.. tamamını okumak için tıklayın	Sevgili Bihter Bilir den mutlu eden hediye Tamamen unuttuğum bir şiirimdi. Şiire yeni başladığım yıllardan. Beni anılara götürdü direk.. O yıllara. Milattan önce gibi geliyor şu an.. Hayat dedim içimden. Ne çok parçamı uğurlayıp yeniden doğurtmuşum kendimi. Ne çok defa ağzıma yeniden yeniden nefesler üflemişim. tamamını okumak için tıklayın
Çöpe giden kolye Bugün kolyelerimi düzenledik Gülsüm'le. Alıp kullanmadığım takılar. Ta bebekliğimden kalan takılar... Hepsini düzenledik baya da çok atılcak şey bulduk. Bi kutunun içinde ağzı açık sergi gibi koyarım dedi götürdü giderken. Beğenen alsın ordan. tamamını okumak için tıklayın	Harbiye İstanbul Radyosu önü.. Bu mevkiyi hep sevmişimdir. Babamın TRT den emekli oluşundan mı yoksa şu su sesi, ya da yeşillikler yüzünden mi bilmiyorum. Bu caddeye gelince burada fotoğraf çekesim gelir. Hafızamda çok anı var buraya dair. Hepsinde yalnızım genelde. tamamını okumak için tıklayın	ağır ağır çıkmıştık bu merdivenlerden 25. yıl ödül törenimizden bu fotoğraf. tam on yıl önceden. istanbul üniversitesi eczacılık fakültesi bizler için bu merdivenlerle anlamlıdır. kalabalık olmamız teknik bir etken ama asıl bu yüzden merdivenlere geçmiştik fotoğraf çekilirken. ne kadar çok anfide ders yaparsak yapalım anfi 2'nin yeri hep ayrıydı bizde. bir anfi 2, bir bu merdivenler... tamamını okumak için tıklayın
Kaynak biterse Kaynağa güç bela gidip su bulamadığımda ruh halim. Kederim. İnsanın elinin ulaştığı her yeri kötü yönde değiştirişini iptal edip güzelliklerin bu noktaya ulaşmasını diledim. Yüzümüz gülsün; şırıl şırıl sular aksın; doğa ana ve arkadaşları sulansın bol bol. Buraya gelenin gönlü kanatlansın diledim. tamamını okumak için tıklayın	Takdir edilmenin sarhoş edici hazzı Ben biliyorsunuz biraz sıradışı bi eczacıyım. İçim hep durmadan kaynar benim, içimdeki sulardan hep buharlar yükselir. Hep bi şey vardır aklımda; bi şey olsa iyi hep birden çok olur sayısı düşünme balonlarımın. O yüzden çok uzun yılların emeği ve niyeti var bugün geldiğim yerde. tamamını okumak için tıklayın	Ekoköy günlüğüm Doğanın içinde olmaya ihtiyaç hissediyoruz şehirde yaşayanlar olarak. Ekoköy'ün kurulma amacı da buna dayanıyor en çok. Burada pek çok meslek sahibi insan var. Doktor var çok sayıda; profesör, yayıncı, şirket sahibi olanlar var, iki pilotumuz var. Bilgisayarcı.. E eczacı olarak ben varım. tamamını okumak için tıklayın
Teos park Canım kocamla gitmeden olmazdı Teos'a. Gündüz gözüyle görsün ve göreyim diye çok arzu ettim. Tadını çıkardık valla her köşesinin. Kahvaltı için de kesinlikle tavsiye ederim teos_park_restaurant 'ı. O kadar ilgililer ki leb demeden leblebi tanımıyla anlatabilirim buradaki yaklaşımı. tamamını okumak için tıklayın	Neden klüplere ihtiyaç duyarız Günlerdir düşünüyorum ben neden bu kadar etkilendim yereldeki whatsapp kadın grubundan atılmamdan. Haksızlığa uğradım, söz hakkı tanınmadı hepsi ok. Ama neden bu kadar etkilendim. Bu insanlar mı beni üzen. Ben neden bu izni verdim ki onlara; nerde bağlanmışım farkında bile olmadan. tamamını okumak için tıklayın	Sevgi Abla Yaz kış bu köşecikte oturur. Kuşlara yem atar gider soğuk havalarda. Köpeklere yemek götürseniz köpeklerden çok o sevinir. Hep arkası dönüktür asla taciz etmez yem al filan demez. Yağışlı havalarda şemsiyeler bırakır oralara açıp açıp toprağa yerleştirir ki kediler altına girsin. tamamını okumak için tıklayın
Beden performansım Hayatımda ben bu kadar bedenimle çalışmadım dersem yalan olur; babam vefat ettiğinde günlerce ev boyamış, erkek işleri yapmak zorunda kalmıştık. İkincisi madencilerin verdiği eğitime katıldığımda koca koca kütükleri metrelerce omuzlamış taşımıştım. tamamını okumak için tıklayın	Yenikapı'da müzik kapısı Yaşamın içinde aniden karşımıza çıkıveren hediyelerin ne kadar farkındayız. Hiç düşündünüz mü? Çoook ama çok uzak bi noktasındaydım istasyonun. Tam trene binecekken bi an için bir gitar sesi duyar gibi oldum. Belli belirsiz sese kulak kesildim duyulmuyordu bi şey ve akşamın o saatlerinde olmuyordu genelde marmaray'da müzik. tamamını okumak için tıklayın	Bir fotoğraf düşünün karanlık bir kuyunun içinde belirmiş yüzler olsun içinde Yaşamın içinde aniden karşımıza çıkıveren hediyelerin Bir adam olsun saçlı sakallı, hatta sakarları ağarmış ve yanında küçücük bir kız çocuğu. Ne yapılan lanetler, ne çizilen karikatürler bu hayal ettiğiniz karedeki kadar etkili olamaz bence insanın üzerinde. tamamını okumak için tıklayın
her varlık biricikmiş gerçekten de hocam lemi uğuz hocamın sayfasını bir ziyaret edeyim dedim. arada severim dostlarımın sayfasına gidip orda biraz kalmayı. ana sayfa takip etmeyi sevmiyorum ben. bana zorlanan bir şeyi yerine getiriyormuşum duygusu yaratıyor bende. tamamını okumak için tıklayın	Run Lola Run Koşar gibi gidip koşar gibi geldim İstanbul'dan. İçimiz hep koşuyor yetişmemiz gereken hastalarımız var. Bizden şifa bekleyen danışanlarımız var. İlacının yapılmasını bekleyen, fiyatının hesaplanmasını bekleyen, tamamını okumak için tıklayın	Eczanelerin de özgün bir ruhu olması... Eczanelerin bir sağlık kuruluşu olduğu doğrudur ancak bu kuruluşu eczacının ve ekibinin birebir her bir parçada kendisinin kurduğu yapıları seviyorum ben. Her parçada orada yaşayanların ruhunun yansıdığı objeler, tamamını okumak için tıklayın
ağaçların sesi bir gün yolda giderken rotalarda keramet; yolum bir çalgıcıya düştü. unkapanı'nda müziğin eski kalbinin attığı yerde bir çalgıcıya... gitarlardan, sazlardan, kemanlardan konuşurken söz bir yere geldi ve çalgıcı dedi ki, tamamını okumak için tıklayın	Değişimler senesi; 2023 büyük bir değişimin yılı oldu bizim için. Yaşadığımız şehri değiştirdik, soluduğumuz havayı, yüzümüzün rengini değiştirdik bu yıl. Dışta bunlar olurken, içimin labirentlerine yeniden baktım. Gördüm ki Laloba olmuş içimdeki Lilith, sarmaşıklarını sevgiyle dolamış ama yine. tamamını okumak için tıklayın	Hayatın sihri Sevdiğimiz kişilerin yakınlarını da severiz. Çünkü o sevilmeyi oluşturan enerji o kişilerde de vardır. Güzellik de aynı kötülük gibi bulaşıcıdır. Şenol benim için hep çok özeldir, yeri ayrıdır kalbimde. Ben Şenol'un kardeşiyim diyerek eczaneme gelen sevgili Nihal tamamını okumak için tıklayın
Tarihten bugüne Size hep hastalıklardan söz ediyorum. Yok demodeks, yok mantar, saça giren kıran, yüzde patlayan akne. İşimiz gücümüz, dilimiz rozase de rozase. Ben eczane hâllerimizi de anlatmayı ve paylaşmayı seviyorum. tamamını okumak için tıklayın	Her kalp atışının bir hikayesi vardır Her kalp duruşunun da öyle. "Sevgili kendim bazen olmuyor işte, boşver" demiş olabilirsin muhtemeldir ki o son anda. Seni çok özliycem, kendi olmayı başaran bir adam oldun hep, gidişin de o kadar net oldu. tamamını okumak için tıklayın	İstanbul ne tarafta... Tamam artık, Seferihisarlı olmuşum ruhen. Ben tamamım. Servis Esenler otogarına gelince yanımdaki kıza sordum. Burası Esenler mi. Olura Alibeyköydür inerim bi de Esenler diye. Olur mu olur... tamamını okumak için tıklayın
hayatın devri daimi devri daim nasıl oluyor insan. nasıl ince çizgilerle birbirine bağlı bütün denklemler. diyalektik diyor birileri birileri kader.. ama bir şey var ki birbirimize görünmez iplerle bağlıyız hep.. tamamını okumak için tıklayın