kitaplar hakkında | aynur uluç

hopa’da renkli bir kadın dergisi; “senede bir gün” sevgili arkadaşım meral demir ile birlikte yollara düştük. şarkılarımızı, şiirlerimizi, sesimizi, sazımızı, sözümüzü aldık koynumuza düştük karadeniz’e doğru… hopa’da bir etkinlik yapacağımız için çok heyecanlıydık. oradaki kadınlarla kaynaşma, birbirine akma imkânıydı bu. elbette yapacağımız etkinlik herkese açıktı. tamamını okumak için tıklayın	borges’in atlas’ını yazdım mı şimdi ben devrimci sinemacı dziga vertov, “hakikati göstermek basit değildir. çünkü hakikat basittir” demiş ya. ne müthiş bir özet…buradan hareketle aklıma ahmet ümit’in “babı esrar” kitabında şems’in ağzından konuşurken yazdığı cümleler geldi: 'sözler hakikat değildir, ağzımızdan çıkan seslerdir. ama karamsarlığa kapılma. sözün anlatamadığını yaşam anlatır. hakikati öğrenmek için yaşamaya ihtiyaç vardır.” (bab-ı esrar-s 130) tamamını okumak için tıklayın	kızılderili nenenin torununu uğurladığı yerden arzu yüksel “kedi gözü”nde alışılagelenden başka bir bakış açısı ile, yaşam içindeki engellerin nimete döndüğü vesileleri ve keskin bir kedi gözüyle onları görebilmenin yardımcısı olacak işaretleri anlatıyor. kedi gözü’nü biçimsel anlamda tek bir sınıfta algılayıp belli bir türün altında düşünmek zor... tamamını okumak için tıklayın
kitabı dinlemeli madem, madem ki ağaçken dinleyemedik... kitaplar da hız çağının parçası olmuşlar artık. oysa ki en çok kitapla karşı durabilirdik bizi savuran rüzgârlara. oysa ki en çok onun sayfalarında soluk alabilirdik eskimeyen kokulara salardık kendimizi. kitapları kurtlar yerdi eskiden, bilgisayar ekranları henüz nemlenmemişti . tamamını okumak için tıklayın	yağmur yağmıyor, kokuyordu... Şair yazar Akif Kurtuluş’un son kitabı Mihman’ı elime alıp okumaya başladığımda ilk olarak kapak fotoğrafı sardı beni, içine aldı bıraktı. “Burası neresi?” diyecekken arka kapakta buldum olduğum yeri. Tam da o noktayı anlatıyordu yazar okuduğum satırlarda. Sonra arka kapaktaki yazıların altında duran kitaba ve yazara övgülü sözlere kaydı gözüm. tamamını okumak için tıklayın	anneannem "Anneanne, biliyor musun, kardeşin Horen kızına kimin ismini vermiş?" dedim "Nereden bileyim?" "Senin ismini vermiş anneanne; kızına Heranuş adını koymuş." Birden yüzü aydınlandı, yüzüne geniş bir gülümseme yayıldı ve, "Demek beni unutmamışl…ar," dedi. . tamamını okumak için tıklayın
Yaşadığımız Vitrini Sorgulamak Nurdan Gürbilek’in “Vitrinde Yaşamak” kitabı, yeni bir kitap değil, ama bir kitapla okurun buluştuğu her an gibi, yeni bir an... Gürbilek, bir söyleşide, yazmanın ve okumanın arakesitinin ''... bir biçimde o metne yakalanmanız '' dan geçtiğini belirtmiş. “Vitrinde Yaşamak”, benim için böyle oldu. . tamamını okumak için tıklayın	A’dan X’ e "Şu sıralar okuduğum bir kitap var. Elimden bırakamıyorum derler ya, öyle değil. Tam tersine çabucak bitmesin diye sıkça elimden bıraktığım bir kitap; okuduklarım bir kez de içimden geçsin diye durup beklediğim... “A’dan X’ e” yazılmış, “John Berger Tarafından Kurtarılmış Mektuplar”. . tamamını okumak için tıklayın	CİHAT BURAK: EY RESMİN VE RENKLERİN KORKUNÇ ÇOCUĞU! İki yıl önceydi… Bir arkadaşım Modern Sanatlar Müzesi’nde görülmeye değer bir sergiden söz edince haberdar olmuştum Cihat Burak isminden. Sonrasında sergiye gidip, tabloları, kuş evleri ve seramikleriyle karşılaştığımda resme ilgim az olduğu halde serginin müptelası olacağımı nereden bilebilirdim. Hikâyesine yakınlaştıkça hayatına merak sardım. . tamamını okumak için tıklayın
MİNÖR TELÂŞ, YAŞSIZ VE TELÂŞSIZ DİL Bazen yolda rastladığınız bir küçük ayrıntı heyecanınız olur, bazen aldığınız bir kitap. Geçtiğimiz hafta boyunca süren heyecanıma bir dergi sebep oldu. 2005 yılında yayın hayatına başlayan Lacivert Öykü ve Şiir Dergisi’ni o zamandan bu yana ilgiyle takip ediyorum. Özellikle dosya konuları, dergiye ilgimi ayakta tutmayı başardı. . tamamını okumak için tıklayın	“BU MEKTUPLAR, ADETA BİR TÜTSÜ” İçinde yaşadığımız şehir her adımda sarar bizi. Hayatın keşmekeşinde boğulduğumuzda şehre söyleniriz en çok. Güzellikte zirve yapan dokusuyla karşılaştığımızdaysa, göğsümüzde nefes olur kokusu. Hele bu şehir İstanbul’sa… Şiirlere, şarkılara; filmlere, romanlara tema olmuş bir şehirse, elbette anlamak isteriz. . tamamını okumak için tıklayın	bir kitabın gözüne bakmak 2012’de yayımlanan “aşk dediğin haram olur” isimli şiir kitabıyla ilgili şair sezai sarıoğlu şöyle söylemiş : “şiir, şairin parmak izidir / ısrar ve inattır şiir / asi ve aksi şairlerin alnına yazılan okurların da alnına yazılmıştır / daha sık geçin alnımdan bu kadar yazı alnıma az…” şiirlerin ömrünün tek baskı ile dahi okuruna dokunmakta zorlandığı bir ülkede bir şiir kitabının defalarca baskıya girip okurla karşılaşma heyecanını hiç kaybetmemiş olması üstünden öyle kolayca geçilecek bir konu değildir. . tamamını okumak için tıklayın
geç açılan düğüm imgelerde yolculuk yapmayı severim. onların peşine takılıp meraklı bir çocuk gibi iz sürmeyi bedenlerinde. bugün düğümlerden gitti aklım. ve aklıma eski bir düş düştü. düğüm denilince aklıma octavio paz geliyor nedense. tomris uyar çevirisinden dilimize geçirilmiş “çifte alev” kitabında okumuştum; o kitapta aşkı bir düğüm olarak tarif ediyordu paz. . tamamını okumak için tıklayın	bir kitap gördüm; yolcuydu “yol”, sözcüğü çok özel bir keşif aralığıdır benim için. hayatı oradan da anlamlandırır, oradan da okumaya çalışırım. anahtarımdır başıma gelenleri çözmekte. gözlerimi içine alan paranteze denk düşenleri içime aktarmakta anahtarımdır. içimi dışıma taşırken uğradığım kavşaklar, atladığım eşikler hep “yol” sözcüğü üzerinden kurularak kendimi kendime ifade ederken hayat bulur. . tamamını okumak için tıklayın	şiir olan bir kadına kendi sesleriyle konuşan insanları duymayı seviyorum… baskın olan dilden kendini kurtarabilmiş, kendi sesinin içsel estetiğini iyi yakalamış ve yansıtan insanların… hangi dilden konuşurlarsa konuşsunlar, hangi taşı sıksalar, bu dünyaya ait hangi sesi içlerine katsalar o sesle kendince bütünleşen sesleri” diyerek bir süreç başlatmıştım okumalarımda bundan kısa bir süre önce. tamamını okumak için tıklayın
kadınlar ve günleri üzerinde kendimi sıfıra çekip düşünürken… belli bir isim verilmiş günler sadece o günlerde mi önemlidir hayatımızda… akıp gidince zaman söz edilemez mi bir daha o gün gelene değin o günün içeriğinden. oysa özgürleşmekten söz edeceksek içi ezberlenmiş kavramlarımızdan başlamalıyız; tamamını okumak için tıklayın	yaşamı yeşertmek için bir tohum bir sorum var öncelikle. hepimize derin bir sorum var. kadın teması ile ilgili, kadınların kendi gücünü keşfetmesi ve bu keşfin dünyayı nasıl derinden değiştirebilme gücü olduğunu tema eden sayfalara bakıyorum. belli sayıda kadının gerçekten ve içtenlikle konuyu takip eden, detayları merak eden ilgisi var ama genele bakıldığında bu sayılar çok az ediyor toplamda. tamamını okumak için tıklayın	saklı mektuplar okuduğum andan beri sizle paylaşmak isteği kabardı içimden hem nasıl nasılllll.. ama sonra bugün paylaşmayım bu muhteşem yazıyı yarına kalsın dedim bir an.. kendimce de haklı sebeplerim vardı.. ama sonra da dedim ki yok yok, belki yarın ölürüm. gözüm açık gider geciktirirsem sizlere ulaştırmadan; çorbada tuzum olmadan. tamamını okumak için tıklayın
İyi oldum Bu sayfalar Yasemin Conker'in "iyi oldum" isimli kitabından... Bize hastalıklarından nasıl birer birer iyi olduğunu anlatıyor. Anlaşılır yalın bir dille ve samimi bir içtenlikle. Kardeşimin çok uzun süredir ısrarla tavsiye ettiği bir kitap. Basit bir yönteme ihtiyacım vardı; tamamını okumak için tıklayın	Leylim leylim leylim ve yine leylim demek hep... Bilirsiniz Ahmed Arif'in büyük aşkı Leyla Erbil'e yazdığı mektuplardan oluşuyor kitap. İkisinin de hayatta olmadığı bir dönemde çıkmış edebiyat dünyasında büyük ses getirmişti. Ben okumak için almış fakat tamamlayamamıştım kitabı. tamamını okumak için tıklayın