yazmanın safhaları
insan ilk yazmaya başladığında görülmek, sonraki süreçlerde onaylanmak, daha sonra beğenilmek, takdir görmek ve daha sonrasında kendisini sorumlu görmek ve gördüklerini anlatma gerekliliği içinde bi misyon dönemi yaşıyor.
ve sonraaaa güzel bi şey oluyor. hepsinden de özgürleşiyor insan. en çok kendi kendine kurduğu zincirleri gevşetiyor ki onları da o kurmamışmış aslında onu anlıyor. işte orası yazsam da olur yazmasam da noktası. içinde bi basınç sıkıştırmıyor artık bi arzu onu ele geçirmiyor; yazacaksa sakin bi nefes gibi yazıyor. yazmazsa da dert değil. beğenilirse hoşuna gidiyor mu; eh biraz. onaylanmazsa, beğenilmezse canı sıkılır mı eh biraz.. ama çok da değil.. işte o minik kırıntıların kaldığı yerdeyim şimdi.. onları da temizlediğim gün sakince gülümseyen bir su gibi yazabilirim.
aynur uluç