Sevgi Abla
Yaz kış bu köşecikte oturur. Kuşlara yem atar gider soğuk havalarda. Köpeklere yemek götürseniz köpeklerden çok o sevinir. Hep arkası dönüktür asla taciz etmez yem al filan demez. Yağışlı havalarda şemsiyeler bırakır oralara açıp açıp toprağa yerleştirir ki kediler altına girsin. Hiç yerinde durmaz ya çevredeki çöpleri toplar ya hayvanları besler. Adı Sevgi'ymiş; adının hakkını vermek bu olsa gerek.
Kimisi gösterişsiz yaşar işte böyle; bi gördüğünüzde gözleriniz ışır. Kimisi hava cıva. Yazıklar olsun dersiniz yediğin ekmeklere. Gözlerimi seviyorum iki kıymeti de yerinde gördüğü, hakkını verdiği için.
Yenikapı'ya giderseniz Sevgi Hanım'ı mutlaka fark edin o köşecikte derim ve eli boş geçmeyin. Hem kuşları, hem Sevgi'yi sevindirin.
Aynur Uluç