facebook twitter instagram youtube html5 sitemap Bizi Takip Edin

mini dertleşmeler..

mini dertleşmeler..

mini dertleşmeler.."bulvar eczahanesi" sayfamda yorum bölümünde bir diyalog yaşandı. yazışma açık alanda olduğu için muhatabım sadece o kişi değil bu nedenle uzun uzun yanıtladım... konu bir algı biçimini ifade ettiği için burada da paylaşıyorum. kişinin adına bilerek x diyeceğim çünkü amacım kimseyi ifşa etmek değil; konuya dikkat çekmek.. o yüzden lütfen "kafana takma aynur" gibi konunun çok alt bir yerinden bana yorum yazmamanızı rica edeceğim..

x kişisi:
Formülü geliştiriyorsunuz fakat bizler kullanamadiktan doktora gittikten sonra ne anlamı kalıyor ki cılt tipini soylersenız ya da bizlerde sipariş verebilirsek tamam da burda doktor öneriyor, sız formül üretiyorsunuz... bizlik bir durum yok.. bizler doktora gittikten sonra bir anlam ifade etmiyor. Şu cılt tipi için elimde şu urun var deseniz bizler de yararlanmış oluruz

Aynur Uluç

doğru doktora gidebilmenin ne kadar önemli olduğunu bilenler için bu paylaşım. ayrıca benim elimde her cilt tipi ve her sorun için ürün ve her türlü formül var. ama benim işim hasta bakmak değil , doktorun önerdiği ilaçları vermek, bu eczacılık ve doktorluğun birbirinden ayrıldığı tarihten bu yana böyle.

ayrıca sıralamak gerekirse:

1-doktor ilaç yazsa kimse sorgulamaz, ama eczacı ilaç verirse ki doktorun harcadığı aynı mesaiyi harcaması gerekir, sonunda da adı ilaç sattın olur.

2- doktor o vaka için dört ürün gerekiyorsa dördünü de yazar, eczacı verirse iki tane olmaz mı der.

3- doktora randevu ile gider ama eczanenin kapısına çat diye geldi mi başlar orasını burasını açmaya. sen mecburmuşsun gibi tam o anda ona bakmaya ve hatta ilaç yapmaya... doktora gitmelisiniz dersen de bozulur kızar.

4-ki en önemli madde bilerek sona bıraktım. eczacı yasal olarak da tedavi üstlenemez, pratik olarak da... bu gereksiz eleştiriyi yapmakta tek bir açıdan haklısınız, ama muhatabı ben değilim konunun. insanlar gerek parasızlıktan, gerek beleşcilikten doktorları aradan çıkarmak istiyor. parasızlıktan olanı gerçekten anlıyor insan. ve elimden geleni de yapmaya çalışırım o kişi için. ama sıklıkla algıladığım bir kıymet bilmezlik var.. insanlar istiyor ki eczacı ona beleşten baksın ve bunun bir kıymeti dahi olmasın... olursa eyvallah desin, olmazsa hesap sorsun. bu imkanı bulsun.. bana ilaç verdin paramı aldın ama iyi gelmedi, diyebilsin. ve bunu tedavinin ikinci üçüncü günü dahi söyleyebiliyor. bunu nerden mi anlıyorum pervasız tavrından…

ama bir de o kadar özel ve güzel davrananlar var ki.. onlar çoğunluktalar. ben o yüzden işimi severek yapabiliyorum. yani ezcümle: konu sanıldığı kadar tek kapsamlı değil.

x kişisi:
doktora gittikten sonra size gerek var mı... bu paylaşımlara…

Aynur Uluç

var. maalesef çok gerek var. keşke bütün eczacılar ilaç yapsaydı bütün doktorlar kişisel olarak o kişiye (o kişideki vakaya göre )ihtiyaç olunan ilacı düşünseydi formül kursaydı.. herkesin birbiri ile kavgaya hevesli olduğu günümüz dünyasında bir şifa niyetini yoktan yere yargılamak yerine biraz olsun anlamaya çalışırsanız eğer, konudaki kıymeti, kerameti göreceksiniz. ha göremiyorsanız da zorlamayın ne kendinizi, ne beni. . ilk yorumumda da dediğim gibi görebilenler içindir paylaşımlarım.. görmeye niyet edebilenler için.. sevgiyle kalın.. saygılar..

aynur uluç