İyi oldum
Bu sayfalar Yasemin Conker'in "iyi oldum" isimli kitabından... Bize hastalıklarından nasıl birer birer iyi olduğunu anlatıyor. Anlaşılır yalın bir dille ve samimi bir içtenlikle.
Kardeşimin çok uzun süredir ısrarla tavsiye ettiği bir kitap. Basit bir yönteme ihtiyacım vardı; bana bunu verdi diye bir cümlede ondaki dönüştürücü etkisini söyleyiverdiği kitap. Güzel bi şey olduğunda onu yayma dürtüsü o kadar yükseliyor ki içimizde. Onu bütün dünya öğrensin istiyoruz sanki. Canım kardeşimi anlıyorum; abla oku da oku demekte çok haklıymış.
Ben de videosunu izlemiştim Yasemin Hanım' ın ve anlatımındaki dinginlik ilgimi çekmişti. Mesela bakıyorum Echart Tole'a onları yazan adam bu değil sanki. eğer bu adam yazdıysa ya yazdıklarında bi terslik var; en azından bir eksiklik var ki işe yaramamış hissi doğuyor izledikçe hâllerini. Yasemin Hanımda ise bunun tersi oluşmuştu. Hah ne yaptıysa başarmış bu kadın, demiştim. Verdiği yanıtlardan, söyleşiyi su gibi hâlden hale doğalcacık geçirişindeki uyumlu başarıdan etkilenmiştim. Okudukça aynı hissim sürdü şimdi de. Kendi yolculuğuma yakın noktalar bulmaksa çok mutlu etti desem abartı bir duygu aktarımı olur. Bu beklediğim bi şeydi. Doğal karşıladı içim. Memnuniyet elbette ki oluştu ki kitabı bırakıp 49. sayfada yazma ihtiyacı oluşturdu içimde.
Geçen günkü paylaşımımda demiştim ya; beden hep doğruyu söyler. Bedenin izini takip edince neyi neden yaptığımızı anlıyoruz. Peki o ihtiyacım olmasa nasıl yapardık. Bana bunu anlatmak için çırpınan bedenimin sesini nasıl duyacağım. Kulak vererek elbette ki beni hasta etmesine gerek kalmasın.
Kitapta şimdiye dek okuduklarım, şimdiye dek hayatta öğrendiklerimi, anladıklarımı, anlattıklarımı, şiirlerimi, cümlelerimi, en önemlisi her biri birer gösterge olan duygularımın şifresinin çözümünü bir de buradan doğruladı.
Sağlamaları seviyorum. Kendi yaşamında deneyimleyerek anlatanları... Yoksa Yasemin Conker'in kitabında dediği gibi bi dağın başına gidip Maslak'ta çalışan adama geçerli bi anahtar verdiğini sananların kitapları bana yakın gelmiyor.
Bu kitabı sevdim..
Aynur Uluç
