hep değişik kadınları çiziyorum sandılar
hep değişik kadınları çiziyorum sandılar, oysa hepsi de içimin kadınları, frida kadar açık etmiyorum sadece ; ya da o kadar ciçekli ve renkli değil yüzüm. dayan az daha dayan yanmaya diyen bu kadın da benim, çöllerin ortasında ahtapot gibi duran kadın da, saçlarını umutla çözen de benim,
kendi ipinde kendini asan da avcunda. yoksa insan neden çizip çizip dursun neden her sabah yorganın altında yazılar yazsın yalan yanlış harflerle.
kalkar en azından kahvaltı filan eder. siz sanat yapıyorum sandınız belki, belki de değil. ama bir şey deyim mi zerre umrumda ise hayatı öpmeyen sanat, anam avradım olsun.