Güzellik de bulaşıcıdır
Epey uzun süredir İstanbul'da değildim. Geldiğimin ikinci ya da üçüncü günüydü sanırım, Marmaray'da aniden Ayrılık Çeşmesi'nde inmem sonucu sevgili Cem Gündüz ile karşılaşma şansı buldum.
Beni uzaktan görmüş, elimde telefon sesli sesli şarkı dinliyor, dans eder adımlarla yürüyordum. Uzaktan gördüm ve yürüyüşünden tanıdım seni, dedi.. ve içimden dedim ki
-Efsane geri döndü.
Bu cümle o kadar hoşuma gitti ki, anlatamam.
Birbirimize güzel şeyler söylemek ve birbirimizin enerjisini çoğaltmak mümkün.
Şimdi anlatacağım an'a gitti aklım birden. Sevgili Senem Açıkgöz benim için özel siparişle yaptırdığı bu güzel elbiseyi hediye etmiş ve hemen butiğin karşısındaki ağacın dibinde bu özel fotoğrafımı çekmişti.
Hadi Aynur, demişti, kendini serbest bırak. Bir anda içimden bir model fırlamıştı o anda. Çünkü bana o duyguyu vermişti, o ivmeyi.
Yani bir yerde güzel bir şeyler varsa illâ ki onu motive eden birileri vardır. Ve bu ülkede illâ ki geri çekmeye çalışan birileri de vardır. Yoksa da olacaktır, Kendi performanslarını fark etmekten korkanların coğrafyası burası. Kendisiyle yüzleşmemek için de yukardakini aşağı çekenlerin. İkisi de olacak yani. Hatta daha çok kötüsü olacak işin kötüsü.
Mesele hangisine kulak vereceğiz biz. Hangisinin açtığı yola gireceğiz. Çıkmaz sokağa mı, gökyüzüne gidene mi...
Aynur Uluç
Kasım 2022