dinlenme zamanlarıma biraz saygı istiyorum
her sabah kalkıyorum mesaj kutumda bir kol , bir bacak, bir omuz dirsek direk çekmiş yarasını fotoğrafını atmış, gece yatıcam tam, bacaklarım çok sızlıyor napiym, gece 2 uyuz oldum napıym, akşam 8 saçımın dibinde kepek var. sabah 6 çok kaşınıyorum, tamam peki konum atın birazdan tırnaklarımı uzatıp geliyorum.
“facebookda “womans …...” diye bir kadınlar grubu var zaman zaman yararlı bilgiler paylaşılıyor takip ediyorum, ama bir üye ermeni hastanesinde yıllar önce kolsuz agop hocanın kendisi için olan bir reçetesini paylaşmış, bir sürü yorum almış. reçeteyi de hemen gidip yaptırmalı, kadınlar nasıl paralıyor kendini, aziz nesin az bile söylemiş milletimiz için, yazık.”
gece 4 al sana bir bacak foto. 2 gün önce de yazmış aynı kişi demişim ki eczane nosuna yazın yok yazmamış gece olmuş şak foto. yaw ben hiç uyumayım mı, dinlenmeyim mi, durmayım mı, tamam yardım severim ama kendimi de seveyim bir izin verin az biraz, ben cumartesi pazar kimseyi aramam bile, dinlenme günü diye. azıcık bir farkındalık yahu.
üstelik iş cep telefonum her bir yerde yazıyor yerim belli yurdum belli nete yazsanız eczane no çıkıyor işte şu : 05072525605 .
Şunu da deyim bana göt göbek fotoğrafı gönderip ilaç yap demeyin. ilaç ve formül düşünmek doktorun işi onun için o kadar okuyor, bakıyor, hayatını bununla kazanıyor, onlar düşünecek ben yapacağım, hangi doktor size iyi gelir bunu diyebilirim, ama lütfen mesaja değil 05O72525605 e yazın. aramayın, yazın lütfen.
doktor ücret alacakken bile 2 ay sonrasına gün verebiliyor. diyemiyorsun ki 3 gün önce ver, doluysa doludur; veremez ve benim sizin derdinize göre bakıp o derde göre tam doğru doktor adı söylemem derdi olana altın kıymetinde olmalı. bütün günüm onların reçetelerini yaparak geçiyor, hastalarını takip ederek geçiyor. bu müthiş bir bilgi; kıymetini bilene. o yoğunluğun içinde oranıza buranızın resimlerine bakıp uygun doktor bilgisini iletmek müthiş bir yardım, dinlenme ve iş dışı yaşama zamanlarıma saygı gösterilmesini istememe bu kadar canhıraş gerek kalmamalıydı.
kimseyi yanıtsız bırakmam,ama hele girizgah olarak bir iki cümle edip eczane numarasını verdiğim halde hala oradan devam etmek nedir, fotoğraflara boğmak nedir insanı... hazır bulmuş ya o an. koparmadan bırakmayacak.. a pardon ya da çok teşekkür ederim deyip kesen olsa olsa on kişi olmuştur bunca yıl içinde. geri kalan hepsi de hiç bir şey dememişim gibi devam etti, ediyor... bu nasıl bir durumdur, nasıl hale gelmiş bir toplum olduk.ne ara düşünceliliğimizi inceliğimizi bu kadar kaybedip bencil olduk.. ne var canım deyiverse diyerek kıymetsizleştiren bir yerden üstelik.
işte ben de koyuyorum bacaklarımı; hadibakalım her güne bacak bakarak başlamak nasıl oluyormuş, birazcık saygı:) çok zor değil inanın.
ecz aynur uluç