Çöpe giden kolye
Bugün kolyelerimi düzenledik Gülsüm'le. Alıp kullanmadığım takılar. Ta bebekliğimden kalan takılar... Hepsini düzenledik baya da çok atılcak şey bulduk. Bi kutunun içinde ağzı açık sergi gibi koyarım dedi götürdü giderken. Beğenen alsın ordan. Bi kolyem yok diyorum ama aklıma da takılmıyor nedense. Özel yapılmış bi figürdü. 2-3 yıl önce 500 lira vermiştim. Müthiş zarif ve bi hikâyesi olan bi çalışmaydı. İşte o yok.
Yatağa yatınca tam uyuycam boş siyah kutuyu çöp torbasına koyma görüntüm gözümün önüne geldi. Ahhh dedim elimle çöpe attım iyi mi. Ve o kadar rahat attım ki hem de boş kutu diye; oysa içini kontrol etmedim bi kere bile.
Yataktan kalktım giyindim eldivenler elimde. Çöpe bakıyorum dipteyse bile tonlarca torbasında olmayan yaş çöp var. Biraz torba bulmaya çalışır gibi yapsam ellencek gibi değil üstelik bu containera attığını da bilmiyorum derken ben çöpün başında debelenirken bi motosikletli geldi yan tarafıma park ediyor. Kaskını çıkardı yakışıklı gençten bi çocuk. Kaçamak şekilde bana baktı gecenin 2 buçuğunda sokakta bir o bir de ben varız zaten dipdibe. Galiba kolyem çöpte olabilir dedim. Aa değerli miydi dedi bilemiyorum altın değil ama özel yapım bi usta imal etmişti dedim. Ama galiba yok bu çöp mü onu da bilmiyorum. Arayalım dedi. Dedim dünyada olmaz çok kötü durumda içi. Ne olcak eller yıkanır gider dedi.
Dedim çok utandım gece gece çöpe bakmaya gelmişim. Yok ciddi söylüyorum gelin arayalım dedi. Hemen eldivenlerimi ters yüz edip çıkarıp çöpe attım. Yok dedim sağolun. Eve gidicem bi bardak su içmem lâzım. Teklifini tekrarladı. Yok dedim böyle bi şeyi kabul edemem. İyi geceler. Ve teşekkürler.
Eve çıktım soyundum pijamalarımı giydim camdan baktım genç adam gitmiş.Yeniden eldiven giyip tekrar aşagı indim bu sefer yokuşun dibindeki çöpe bakıcam. Gittim çöpler belli ki akşam alınmış burda. Ağır adımlarla o dik yokuşu çıkarken (bi de sözde ayağımın üstüne basmıyodum) düşündüm; dedim iki ihtimal var: ya çok iyi kalpli bi çocuk ya da ben halâ çok güzelim. Yakışıklı bi genç adam motor giysileriyle gecenin bi yarısı benimle çöpleri karıştırmaya gönüllü oluyosa hala bi çekiciliğim var demektir.
Kolye gitti o belli ama moralim gayet iyi. Bu gecenin hediyesi de buymuş demek ki. Hani su içecektim.
Aynur Uluç