çok teşekkür ederim

çok teşekkür ederim.

evet arkadaşlar nihayet yazdım. nihayet çıkardım içimden yıllar sonra.. canan ve mehtap. iki can arkadaşım çok yanımdaydılar bu süreçlerde.. kardeşlerim zaten.. ve sevgili çakıllar.. tiyatro grup arkadaşlarım… hiç değilse arada fırsat bulursam ses mesajı bırakıyordum konuşacak pozisyon yokken.. ve sevgili ekibim eczanede beni her gün ağlaya ağlaya iş yaparken gördüler.. eczaneye 9 da gelip 9' u beş gece eve geri döndüğüm de oldu.. hiç uyumadan işe gelişim zaten nerdeyse her gündü.. gelenle bile ağlayarak konuşuyordum ben geçen yıl.. değil işte. miadı dolmuş ilaçları hükümet tabipliğinde teslim ederken bile ağlıyordum. ben sürekli ağlıyordum durmadan durulmadan.. mesajları ağlayarak yanıtlıyordum. facede ağlayarak yazıyordum.. yazı bitince de ağlıyordum dün gece. kolay değil. içinden çıkarmak kolay değil.. sulu sepken gecenin bir saati. sonra arkadaşım semra'yı aradım birden... bir saat konuştuk belki. ağlayan gürleyen bir sesle aradım.. zırıl zırıl ağlayarak... yalnız kalamazdım o denli ağlarken tek kalmak istemedim bu kez belki de. ilk yorumu o yazmıştı paylaştığımda hemen aradım uyanık olduğunu anlayınca. çok güzel sarmaladı beni. konuştuk güldük hatta.. tam kapadık.. gece 1’di devin aradı. yazıyı göndermiştim. nasıl hoşuna gitmiş. 2’lere kadar da onunla konuştuk. belki de iki buçuktu ..uyuyamadım bile gece.. ne güzel bir insan bu dedim bir kez daha içimden. ve dışımdan da dedim kendisine de.

anne dedi siz beni mükemmel ol diye zorlamadınız.. mükemmeliyetçilik güzel bir şey aslında. iyi yapmak istemenin neresi kötü.. yani bu istek çok anlaşılır bir şey.. ama baskı yapınca ebeveynler, yani öyle yapınca kötü.. hata yapmasına izin vermeyince çocuklarının. ne ders çalış dediniz ne okuduğum kitaba karıştınız, dedi. bir dönem deli gibi okudum okuma demediniz bir kere bile... bir dönem hiç okumadım bu sefer de hiç oku demediniz.. ne de şu filmi izle, izleme dediniz.

dünyaya karşı anlayışsızlara karşı öfkeli hala. hata yapmamıza izin vermeyen topluma. e biz nerde öğrencez diyor haklı olarak hayatı nerde öğrencez.. ilişkilerde hata yapmadan nasıl olacak bu iş.. dün bana da ebru söyledi. dedim gözümüzün hizasından bakıcakmışız. bana öyle söyledi bir dost.. bu nasıl şey anne, dedi çok ilgisini çekti. “bundan sonra artık kendi gözünün hizasından bak aynur.. “ oğlumun da ilgisini çekmeyecek gibi bir cümle değildi bu..

başkasının gözü bizi hep kısıtlar. kendi olamadığımız her yerse bizi karmakarışık yapar.. artık bu nedir diye tepki koymalı diye konuştuk. senin bu yaptığın nedir böyle diyen bir çıta.. hakkını hakkı olandan esirgemeden vermek.. kızmaksa kızmak ona. ki bilsin ne yapıyormuş. ne yapmıyormuş. sonuçları nelerdir bilsin.. işte böyle ... sardık sarmaladık oğlumla birbirimizi.. sizler de ne güzel sarmalamışsınız yorumlarda.. dedim ne güzel insanlar var .. ey aynur sen ne zenginsin.. her birinizi tek tek yanıtlamak isterdim. hepinizin kalbine birden sesleniyorum, çünkü bunları da size söylemem, demem lazım.

bu yazıda özne devindi. bana değil ona yönelsin istemiştim en çok yorumlarınız. yorumlardan korkmuştum bile hatta. bana teselli verirken onu görmezlerse diye.. ama siz öyle yapmadınız. ikimizi de görmüşsünüz. çok teşekkür ederim. çok teşekkür ederim.. çok teşekkür ederim...çok teşekkür ederim.

aynur uluç
12 04 2021