çığlık
bağı ırmağımdan geçen ses
göğsümde ağ
göğsümde dağ
göğsümde dağlanır önce
düğmeleri kopar zamanın
ebruli kapı aralarken ışığa
katılaşır nefesim…
uykusu kaçar sözcüklerin
harfler yuvarlanır parmaklarımdan
çığ düşer, çığlık düşer
güneşe yollar ateşimi soğurup
lâl bir leke olur
boşluktaki kafesim
aynur uluç
tablo: vel erde