bugün benim günümmüş
yoğun gecen bir eczacılık günü sonrası eczaneden çıkınca gelen birbirinden güzel tebriklerle anımsadım ki bu yoğun gün benim günümmüş. tıpkı diğer günler kadar çok insana değdim yine bugün. o yüzden şifacılığından aldığı yorgun ama yeşil hazzının içimden geçtiği bu çizgim ile olsun dedim güne selam.
bugün aldığım en güzel haber ise bir ay önce annesiyle konuştuğum bir çocuğun eksemalarının dört günde yaptığım ilaçla geçtiğini öğrenmek oldu. hasta küçük bir çocuk olunca annesiyle bir hayli konuşmuştum, oğlunu görmesi ve onu belli şeylerde zorlamamasına ilişkin hayli derinlere bile girmiştik. oğlum çok mutlu eczacı hanım dedi, artık onunla çok zaman geçiriyorum. sizle sohbet ciddi anlamda farkındaLık yarattı bende dedi. işte bu günün hediyesiydi bu. mesLeğimin bana hediyesiydi. ama en çok ne biliyor musunuz , kalbimin bir hediyesiydi bunu öğrenmek.
o tanımadığım ama yaralarını gördüğüm çocuğun hayatını değiştirmek geçmişti kalbimden, ve annesini o yüzden bulmuşken bırakır mıyım; seve seve anlatmıştım , onu da anlaya anlaya anlatmıştım hem ne biliyorsam. ona yüklenerek değil| onu da severek.
kadın oğlunun nasıl sıkıştığını hissetsin istemiştim. hissetti. ondan sonra o anne o yaraya ne sürse derman :)
tüm meslektaşlarımın da eczacılık gününü kutluyor, güne dair yaptıkları paylaşımlarda adımı geçiren, yorum yapan ve günümü kutlamakiçin özel mesajLar yazan dostlara da teşekkür ediyorum.
kalbim dolusu sevgi:)
aynur uluç
14 mayıs 2020