balsam sokağı
bir kulenin dibindeyiz, bir zamanın kipinde
kucağında meraklı, kucağında bakışları yıldızdan
ben elinden tutuyorum çocukluğumun
sen saçlarını okşuyorsun
okşadıkça genişliyor yarımlanmış buklesi
kucağımda kıvırcık, kucağımda billurdan
parmaklarım kokuyor dokundukça çocukluğuna
dik bir horona tutuşuyor kaldırım
bir içinden bir dışından tütüyor
gölgemizin ardından geceye bakıyoruz
mağarada seslere duvarlara kazınan
güneşin suretine anıların deminde
tırtıllı bahçeye çömeliyoruz su minaresinden
köprüler altında milyon ürkek kuş
milim milim öpüşüyoruz
ben belinden tutuyorum dibi yanmış ırmaklarımın
sen kıyılarını okşuyorsun
nefesin dar, inliyor dudaklarımda
dudaklarım çakıldayan ağustos seli
dokundukça açılan kapılar çiziyoruz
unuttukça uçulan bir merdiven, boşluğa
resim ve şiir: aynur uluç
"yer yatağı" isimli şiir kitabından