Alma verme dengemizi koruyalım
Yıllardır her zaman bize başvuran zor yapımlı ilaç reçetelerinin diğer ilaçlarını hep almış olarak bize başvurur hasta diye dertlendim ya videoda.. Madem dillendim içimdekini tam dökeyim.
Sanırım doktorlar yapma ilaçta bizi işaret ediyor anlaşma var gibi anlaşılmasın diye öteki ilaçları farklı eczaneden alırsın diyorlar ki herkes bunu yapıyor.
Ya da gittikleri eczacı reçetedeki müstahzarları veriyor, yapma ilaca gelince sıra, ben bu ilacı yapamam diyor.
O doktorun adını hastaya biz önersek bile bu başımıza geliyor. Demiyor ki hiç kimse de bu kadın derdime bu kadar kafa yordu kim çözer diye nokta atışı isim verdi. Yook, doktordan çıkınca ona bu dermanı işaret eden eczacıyı unutuyor. Hoop ilk gördüğü eczaneden alıyor ilaçlarını. Ya da semtindeki eczacısından. Hiç fark etmez.
Sonra bize yazıyor; sadece yapma ilaç olacak diye de ekliyor. Bize hiç dönmese razıyım o beklentiyle vermiyorum çünkü doktorun adını verirken. İstiyorum ki iyileşsin hasta.
Ama bize dönüp de bu nezaketsizliği yapıyor ya; çok zoruma gidiyor bu durum işte o zaman... Kendimi kullanılmış gibi, bilgim ve zamanımı da çalınmış gibi hissediyorum. Çünkü öyle. Eczanede geçirebileceğim sınırlı bi vaktim var. Ve ona o doktoru önermek için bi hayli soru sormuşum vakayı tam anlayım yeri nerde öğreneyim diye çırpınmışım. Sıklıkla haritadan kontrol ederek doktorla hasta arası kaç km diye bile bakıyorum. Sorarken nasıl yalvarıyorlar n'olur eczacı hanım bana bi isim ver diye. Sonra unutuveriyorlar kendilerine çiçek uzatan eli.
Sonra da aaa sizde ilaç da mı vardı hiç bilemedik diyorlar. Bu sözde sebepleri yaptıklarından daha da çok incitiyor. Çünkü bu tavır, resmen insanı aptal yerine koymaktır.
Ve en kötüsü insanda yardımcı olma duygusu kalmıyor gitgide. Taktım ben bugünlerde bu konuya ve kendimi koruyacak bir önlem düşünüyorum. Sonra bana kızmasın kimse. Toplum herkesin derdine dertlenen eczacısına sahip çıkmazsa hiç ağlamasın kimse sonra...
Her iyilik bir yere kadar. Alma verme dengemizi şaşırmayalım.
Eczacı Aynur Uluç